ایجاد انگیزه در معلم برای تغییر و بهبود رویکردهای آموزشی در هند و آمریکا

ایجاد انگیزه در معلم برای تغییر و بهبود رویکردهای آموزشی در هند و آمریکا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

یک آموزگار خوب چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟ برای ایجاد انگیزه در معلمها چه آموزشهایی لازم است؟ در این گزارش به سراغ دو طرح از هند و آمریکا می رویم که

آگهی

یک آموزگار خوب چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟ برای ایجاد انگیزه در معلمها چه آموزشهایی لازم است؟ در این گزارش به سراغ دو طرح از هند و آمریکا می رویم که به آموزگاران کمک می کنند تا رویکردهای آموزشی شان را بهتر کنند.

آموزگاران در قلب تمام بحثهای مربوط به بهبود کیفیت آموزش و پرورش هستند، اما بازبینی رویکردها و تغییر روشهای آموزشی کار دشواری است. چگونه می توان در معلمها انگیزه ایجاد کرد تا از مهارتهایشان به بهترین شکل استفاده کنند؟

ایالات متحده؛ آموزش الهام برانگیز

روشی قدیمی تدریس که در آن معلم پای تخته سیاه می ایستد و مواد درسی را به دانش آموز تزریق می کند، منسوخ می شود. این پرسش به میان می آید که مدارس چه طور می توانند دانش آموز را به نقد و تفکر ترغیب کنند؟ یک مدرسه در آمریکا با اجرای طرح آموزش الهام برانگیز می خواهد در آموزگار و دانش آموز انگیزه به وجود آورد.

این مدرسه که از سطح پیش دبستانی تا کلاس هفتم دارد، روش ویژه ای برای آموزش دارد: در اینجا نقش اصلی را تنها آموزگار بازی نمی کند، بلکه دانش آموز نیز نقش دارد. نقش آموزگار، نقش تسهیل کنننده است؛ یعنی کسی که به دانش آموز کمک می کند تا از توانایی های خود به بهترین نحو استفاده کند.

دبورا دانتزلر ویلیام، مدیر مدرسه می گوید: «تعدادی از دانش آموزان مدرسه ما، دانش آموزان با استعدادی هستند که طبیعتی کنجکاو دارند. تصمیمگیریهای ما در مدرسه بر همین اساس است. می بینیم که برای این دانش آموزان چه چیزی بهتر است؟ چطور می شود به آنها نشان داد که برایشان احترام قائل هستیم؟ چه طور می توانیم کاری کنیم که به حرف بیایند و آن چه می گویند مهم ترین چیز در کلاس درس باشد؟»

در این برنامه که آموزش الهام برانگیز نام دارد، در هر کلاس گروههای کوچک دانش آموزان با چند معلم کار می کنند. در اینجا بچه های کودکستان هم مثل بزرگسالان و شهروندان آینده در نظر گرفته می شوند. در واقع معلم خودش را همسطح دانش آموز قرار می دهد و حق دانش آموز در تصمیم گیری درباره روش یادگیری را به رسمیت می شناسد تا فضای اطمینان و احترام متقابل بوجود بیاید، در نتیجه دانش آموز خود را در کار یادگیری مسئول می داند و به بهترین شکل تلاش خواهد کرد.

بازنگری از سوی معلم و دانش آموز بخش اصلی این طرح است: معلم از دانش آموز می خواهد که کار خودش را ارزیابی و مدرسه هم از معلم می خواهد که نتیجه کارش را بررسی کند و نقاط ضعف و قوت ش را بشناسد. در این میان نقش معلم از همه برجسته تر است، زیرا او باید موضوع درس و روشهای آموزشی اش را بطور مرتب بیازماید.

جان برگ، آموزگار کلاس اول این مدرسه می گوید: «این روش آموزشی به من کمک کرد از چارچوب افکار قراردادی بیرون بروم، و بگونه ای تدریس کنم که حس می کردم بهتر است. وقتی دانش آموز احساس کند که کسی نگرانش است، احساس کند که در کار یادگیری با آموزگار، نقشی برابر دارد و دیدگاه و نظر او هم مهم است، احساس امنیت می کند، جسارت پیدا می کند و بی باک می شود.»

هند؛ معلم، عامل اصلی دگرکونی در آموزش

انگیزه، در کار آموزش بسیار اهمیت دارد. اما در بسیاری از کشورهای در حال رشد، تعهد آموزگاران به کار خودشان بسیار کم است. برای مثال در هندوستان هر روز از هر چهار معلم یکی سر کارش نمی رود. بیش از سیصد میلیون کودک در کشورهای در حال رشد در مدارس ثبت نام کرده اند اما آنها چیزی یاد نمی گیرند.آموزگار می تواند مهم ترین نقش را برای حل این مشکل داشته باشد. اما از سوی دیگر، آموزگاران در عمل هیچگاه انگیزه و امکانات لازم را ندارند.

برنامه نوآوری مدرسه و معلم برای رسین به نتیجه بهتر آموزگارانی را که اولین جرقه های ابتکار و تعهد را بروز می دهند، پیدا می کند، با آنها شبکه ای محلی می سازد تا ایده های آنان و روش های جدید آموزشی شان، در کلاس های درس دیگران به کار برده شود.

شارات کومار جیوان، بنیانگذار این طرح می گوید: «همه، آموزگار را فراموش کرده اند. اغلب او را بخشی از مشکل می بینیم و نه بخشی از راه حل. ما می خواهیم این تصویر را تغییر دهیم و به معلمها اعتماد به نفس واقعی بدهیم که به جلو گام بردارند و پیشرو تحول در حرفه شان باشند.»

در مجموع دوازده هزار معلم عضو شبکه آموزشی این طرح هستند که در آموزش نیم میلیون کودک در ایالتهای مختلف هند و هم چنین در اوگاندا نقش دارند. معلمهایی که در شبکه های محلی ازن طرح فعالیت می کنند، از طریق یک اپلیکیشن تلفن همراه با هم ارتباط داردند. با کمک این طرح، آموزگاران می توانند ایده های جدید و خلاقانه پیدا کنند و در کلاس درس به کار ببرند.

شارات کومار جیوان، بنیانگذار طرح می گوید: «معلمها موتور پیشرفت مدارس و عوامل اصلی تغییر هستند به این شرط که بتوانید چارچوب ذهنی مثبتی برای آنها به وجود آورید تا احساس کنند می توانند نقشی در دگرگونی داشته باشند. اگر چنین شود تغییرات عظیم ممکن می شود.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

نمایشگاه برگه‌های تقلب دانشجویان در یونان

هند با آمریکا منافع مشترک دارد نه ارزش‌های مشابه؛ چرا دهلی نو نمی‌تواند متحد واشنگن باشد؟

روسیه پس از دو سال بار دیگر با «بمب‌های هوایی» به خارکیف حمله کرد